ابتدا وقتی ایده­‌ی شکل­‌گیری این پرونده به ذهنم خطور کرد می‎خواستم سرمقاله‌­ی مفصلی بر آن بنویسم اما  به ­تدریج هرچه در مقالاتی که برمی‌­گزیدم بیشتر غور می‌­کردم فهمیدم که هر سخنی بخواهم با شما در میان بگذارم به­نحو احسن در این مقالات گفته شده پس تصمیم گرفتم به‌­جای تصنیف نوشته‌­ای احتمالا تکراری و به‌­دردنخور در باب موج نوی سینمای ژاپن چند کلمه‌­ای در مورد خود پرونده حرف بزنم. این­که ضعف‌ها و کمبودهای بسیاری در حوزه‌­ی ادبیات سینمایی ایران وجود دارد حرف تازه‌­ای نبوده و نیست اما این­که بخواهیم به سیاق گذشته اقوال پیشینیان این راه را نشخوار و بازنشخوار کنیم، چنان­‌که در بازار مکاره‌­ی امروز و دیروز و شاید حتی فردا سکه‌­ی رایج است و بود و خواهد بود، نشان از خودِ واپس‌­روی و ارتجاع است. امری که جوانان خط‌­شکن سینمای ژاپن در طلیعه‌­ی دهه‌­ی ۱۹۶۰، شاید که نه، حتما بیش از هرچیزی با آن سر عناد داشتند. به‌­جان‌­آمدگانی از دست تحجر و بیدادگری که سودای واژگونی خدایان جعلی، و البته واقعی، را در سر داشتند. نسلی آرمان‌­گرا و سازش‌­ناپذیر، سازش­‌ناپذیرتر از هر نسلی که پیش از آن آمده بود و شاید پس از آن خواهد آمد؛ نه به حرف که به کردار. یک کلام، خلاصه در زمانه‌­ی خود همچون پیش‌قراولانی در کرانه‌های جهان سینما بودند. بنابراین به ­­هیچ‌­روی روا نیست که خواننده‌­ی ایرانی از جریانی چنین جوشنده و سازنده بی‌­خبر بماند. این‌ها درباره‌­ی انگیزه‌­ی شکل­‌گیری پرونده. اما به ­جز عنوانی که بر این مجموعه قرار دارد و موضوعی که نقطه‌­ی اشتراک پاره‌های آن است، نخ تسبیحی نامرئی نیز در قامت کلیدواژه‌­ی «سیاست» آن‌ها را به ­هم پیوند داده. تو گویی اصلا چیزی به نام موج نوی سینمای ژاپن در واکنش به موقعیت یا موقعیت‌هایی سیاسی شکل گرفت. و ایمان دارم این اتفاقی نیست که وضعیت سیاست در ژاپن آن ­زمان شباهت‌هایی با وضعیت اکنون ما در ایران دارد؛ البته که نقطه‌­ی اشتراک‌مان در شرقیت را نباید هیچ­گاه از یاد برد. بنابراین ادعا می‎کنم که شما با چیزی فراتر از سینما روبه‌رو خواهید شد؛ در عین این­که حساسیت به ­خرج دادم تا سینما در مطالب پرونده هرگز همچون امری حاشیه‌­ای جلوه نکرده باشد. بیش از این حاشیه‌­رفتن را جایز نمی‌­دانم و ترجیح می‌­دهم خودتان بروید سر اصل مطلب و بی‌­واسطه با موضوع رودررو شوید. امیدوارم که زحمات چندماهه‌­ی من و همکارانم چیز قابلی از آب درآمده باشد. پیش از خاتمه‌­ی کلام لازم می‌­بینم با معرفی دوستان همکارم ذیل این وجیزه از زحمات بی­‌شائبه‌­شان تشکر کنم. بدرود.

دبیر و ویراستار پرونده: بصیر علاقه­‌بند.

مترجمان (به­‌ترتیب حروف الفبا): فرزام امین­‌صالحی، مهدی امیدواری، ایمان رهبر، تهمینه زاردشت، آری سرازش، یاسمن کاشف بهرامی.

و با تشکر از الیاس صنعتی، بهروز ریاضی، فریبا فیاضی و بالاخص دوست عزیزم سجاد موسوی به­‌خاطر حمایت‌های بی‌­دریغ و تلاش‌های‎شان در راستای انجام امور فنی پرونده.

تکمله

۱- از آن‌جایی که مطالب پرونده دارای ترتیب معناداری هستند، پیشنهاد می‎دهم طبق چینش آن‌ها پیش بروید. البته باید خاطرنشان سازم، محض تسهیل کار کسانی که علاقه ندارند مطابق این الگو پرونده را مطالعه نمایند معادل لاتین اسامی اعلام و شرح واژگان تخصصی در تمام مطالب، صرف‌­نظر از تکرار آن‌ها، ذیل پانویس‌ها آمده است.

۲- (aka (Also Known As: این عبارت به معنای «بدین نام نیز شناخته می‎شود» برای ذکر اسم دوم یا سوم فیلم‌ها به­‌کار رفته است.